Willy Thomas

Willy Thomas startte als speler bij HTP van Jan Decorte (1981) en richtte in 1984 Dito'Dito op, samen met Guy Dermul en Mieke Verdin. Naast spelen en maken schreef hij ettelijke toneelstukken waarvan B=A bekroond werd met de Signaalprijs in 1990, in een regie van Guy Cassiers. In 1994 werd B=A nogmaals bekroond met dezelfde prijs; maar dan in een enscenering van Dito'Dito. Naast sporadische samenwerkingen met Josse De Pauw, Guy Cassiers, Bart Meuleman e.a. was er vooral een intense band met tg STAN en het Franstalige gezelschap Transquinquennal waarmee verscheidene producties werden gecreëerd. Sinds het begin van de jaren negentig werd het werk van Dito'Dito steeds meer verbonden met de stedelijke realiteit. De productie STOEMP in coregie met Guy Dermul was daarbij de brug tussen KVS en Dito'Dito. In de KVS speelde hij een belangrijke rol in de Dea Loher-cyclus met Alize Zandwijk van het Ro-Theater. Er was ook de samenwerking met Olympique Dramatique (Titus Andronicus, Augustus - selectie TheaterFestival 2015), Bart Meuleman (Kafka, Hedda Gabler), Ruud Gielens, Raven Ruël (Tsjechov), Wim Vandekeybus (Decorte), Benjamin Verdonck (313 misschien wisten zij alles en Global Anatomy), Thomas Bellinck (Aperçu de l’ìnconu) en Josse De Pauw (Revue Ravage - selectie TheaterFestival 2015). Opnieuw met Guy Dermul maakte hij het taal gemengde Pain perdu/Gewonnen brood met laatstejaarsstudenten uit verscheidene theaterscholen uit het hele land en met teksten van Pol Hoste. Tijdens het seizoen 2012-2013 was hij coördinator van het omvangrijke stadsgebeuren Tok Toc Knock waarin werd samengewerkt met tal van kunstenaars (Jozef Wouters, Ruud Gielens, An van de Vyvere, Romain David, Simon Allemeersch, Annelies van Hullebusch, Didier Deneck, Mohamed Oauchen, Gökhan Girginol, Einat Tuchman en Thomas Bellinck met Domo De Europa Historio en Ekzilo (selectie TheaterFestival 2015, ‘thuis in de stad-prijs’ 2013).

Sinds juni 2016 is Willy Thomas artistiek leider van ARSENAAL/LAZARUS (nu theater arsenaal) en bepaalt hij samen met LAZARUS en Sarah Eisa de artistieke koers van dit huis. Begin 2017 maakte hij samen met Benjamin Verdonck de voorstelling Wat ik graag zou zijn als ik niet was wat ik ben, een coproductie met Toneelhuis naar het werk van César Bruto.

In het seizoen 2017-2018 stond Willy op de scène met Poquelin II, een coproductie van tg STAN, Toneelhuis/Olympique Dramatique, NTGent, ARSENAAL/LAZARUS en Dood Paard, met tot en met dit seizoen uitgebreide tournees in binnen- en buitenland, zoals Frankrijk, Zwitserland en Noorwegen. In M.A.D., ook gemaakt in het seizoen 2017-2018, een coproductie van ARSENAAL/LAZARUS en Zuidpool, deelde hij de scène met Sofie Decleir. 

In 2019 was Willy te zien als onderhandelaar Roeland in de tv-reeks De Dag en vertolkte hij één van de hoofdrollen in Hellhole, een film van Bas Devos. 

In het seizoen 2019-2020 maakte Willy mee deel uit van het project In Search of Democracry 3.0, een coproductie van Stichting Nieuwe Helden, ARSENAAL en Het Zuidelijk Toneel, waarin democratie vroeger, nu en in de toekomst werd belicht en in vraag gesteld. Op TAZ#2019 (première) en ook in Mechelen hoste Willy de live onderzoeksperformance die in het kader van dit project ontstaan is: Een democratische avond voor bijna iedereen. In het seizoen 2020-2021 reisde Een democratische avond voor bijna iedereen nog uitgebreid in binnen- en buitenland. 

Willy Thomas is de bezieler en trekker van het bijzondere Mechelse stadsproject The Life of Mechelen en De Grond der Dingen, een project dat in 2017 werd opgestart. In het kader van dit participatieve stadsproject werd van december 2019 t/m maart 2020 bij partner Museum Hof van Busleyden de expo The Neverending Park georganiseerd, waar Willy tal van kunstenaars, makers, performers, experten en andere gasten ontving. Midden september vond in de expo in het museum nog een slotonderhandeling plaats over clusters/voorstellen in het kader van het algemeen belang. Dit in functie van de verdere fysieke realisatie in de stad. Begin 2020 kende de Vlaamse overheid de Ultima voor lokaal cultuurbeleid toe aan De Grond der Dingen. In het seizoen 2021-2022 werd de vijfde en laatste editie van The Life of Mechelen gecreëerd: #5 Het Afscheid. In het kader van De Grond der Dingen werd in 2022 en 2023 met tal van partners en Mechelaars intensief samengewerkt aan het project Tuin van Eten, met steun van de stad Mechelen en de Vlaamse overheid.