Moge iedereen sterven van genot. (Epicurus)
Of van sublieme gehoorschade. (Aphex Twin)
Of van verveling. (God)
In een hartverscheurende poging om de dood van zijn geliefde ongedaan te maken, probeert Orfeus voor het drieduizendste jaar op rij de Onderwereld in te duiken. Ondertussen deelt Orfeus overmatig openhartig de inzichten die hij al die tijd verzamelde.
Om de tijd te doden.
Met zijn eigen mythe als wapen.
De toehoorders als proefkonijnen.
De juiste snaar als lokmiddel.
Het onmogelijke als rode lap.
Groundhog Day Triplex.
Opgestuwd door een vijftienkoppige geluidsdraak, die zichzelf de Vlakke Aarde Sociëteit noemt (FES). 16 flapperende lippenparen op één podium.
Koen De Graeve (LAZARUS) en Peter Vermeersch (Flat Earth Society Orchestra) verkeren in bloedvorm. In Orfeus verkennen ze de uitersten van de menselijke vindingrijkheid, op een muzikaal bedje van oud-Griekse jazz, overgoten met een van beelden barstende woordenstroom die verwondert en verwart, prikkelt en ontroert.
Een twee uur durende hilarische wanhoopspoging.
Die zal mislukken.
'Bezield in elke vezel. Koen De Graeve treedt als Orfeus de waanzin tegemoet in deze knetterende theatertrip.' ****
'Bovenal grappig én ontroerend theater. Meesterlijk vertolkt De Graeve de machteloosheid die elke burger - al dan niet veertigplusser - soms overvalt.' ****
'Tussen dorpsgek en genie. De Graeve als een rusteloze ziel. Overweldigend en ontwrichtend. Het lijkt een spoken word performance, geruggensteund door het vijftienkoppige live orkest van FES.' ****
op reis za 1 t/m zo 9 juni 2024 + vr 10 jan t/m za 15 feb 2025
duur 140 min taal Nederlands taaliconen ****
theater arsenaal
andere locaties
in de pers
'Waar de mythe van Orfeus en Eurydice vooral een vergeefse tocht naar het dodenrijk verhaalt, bezingt en beschimpt een magistrale De Graeve in zijn Orfeus het leven zelf. Er zit niets anders op dan je over te geven aan de weergaloze woordenstroom en de doldwaze klankassociaties die swingen en wringen dankzij de muzikale ondersteuning van Flat Earth Society Orchestra. Na deze knalprestatie alles ook weer loslaten, moet lukken, toch?'
Koen De Graeve brengt zijn ideeën over het manische van het bestaan op het podium
'Orfeus? Da's een blije ontmoeting met een oude vriend'
'Bovenal grappig én ontroerend theater. Meesterlijk vertolkt De Graeve de machteloosheid die elke burger - al dan niet veertigplusser - soms overvalt.'
‘Bezield in elke vezel. Koen De Graeve treedt als Orpheus de waanzin tegemoet in deze knetterende theatertrip.’
'Tussen dorpsgek en genie. De Graeve als een rusteloze ziel. Overweldigend en ontwrichtend. Het lijkt een spoken word performance, geruggensteund door het vijftienkoppige live orkest van FES.'
'Het plezier van in leven te zijn. Daar gaat het over.'
'Ik had een prachtige doorsnee midlifecrisis. Dan flitste Orfeus door mijn hoofd.'
'Toen ik de tekst van Koen De Graeve voor het eerst hoorde, zàg ik alles gebeuren. Het is een tekst, die veel beelden oproept. Heel muzikaal en met veel ritme. Een fantastisch ding, een kado om eraan te beginnen.'
'Het is niet de eerste keer dat ik persoonlijke dingen neerpen of verwerk. Maar bij Orfeus vertrok de noodzaak bij mezelf.'