THE GERMANS
The Germans brengen experimentele pop en noise en staan berucht voor hun onconventionele performances. Reeds sinds 2005 brengt dit vijftal uit Dikkelvenne een heksenketel van krautrock, psychedelica, dub, elektronica en allround weirdness. Ze noemen zichzelf prutsers, maar ook wel perfectionisten.
Om de 3 à 4 jaar brengen ze een plaat uit en dat is nooit minder dan een belevenis. Ook nu kijken we heel erg uit naar de nieuwe Spirituality, de tweede in een trilogie na voorganger Sexuality. Spirituality komt eind januari 2024 uit bij Cortizona Records.
Vorige week warmden ze ons al op met single Ich sagte, een ongemakkelijk, ongrijpbaar nummer waarmee de toon opnieuw is gezet. Ze trokken hiervoor speciaal naar het platteland om in alle rust te kunnen werken. Verwacht alles: van mondain tot extravagant, klassieke gitaren, bejaarde synths, piano, blazers en vervormde vocals.
The Germans bestaat uit Jakob Ampe, Vincent Cauwels, Lennert Jacobs, Timothy Jacobs en Boris Zeebroek aka Bolis Pupul.
'Van alle muzikale haarspeldbochten die ons Vlaanderenland de voorbije jaren teisterden, is die van The Germans de meest impressionante. Op het avontuurlijke cortizona.-label stelt het Gentse vijftal zijn avant-gardistische palet ten dienste van tedere, wonderlijk gearrangeerde songs die niet zelden de breekbaarste der hartsnaren beroeren. Spirituality roept de desolate sneeuwlandschappen op die Talk Talk ooit op Spirit of Eden baarde – zanger Jakob Ampe benadert de treurige croon van Mark Hollis. Het sacrale, Duitstalige ‘Ende’ lijkt wel de schaduwzijde van de hymne ‘Corpus Christi Carol’. Elders voeren broeierige exotica en hauntology de boventoon. Een buitengewone triomf.'
LORIE BEVINS
Lorie Bevins is multi-noninstrumentalist B. Van den Eynden (Borokov Borokov, CUNTST, Laat Maar) die pop-songs produceert tijdens slapeloze nachten. Zo creëert hij muziek in een staat van vermoeidheid, werkend als een halfautomaat terwijl hij de zon ziet opkomen en dan kijken hoe de slaapkamer langzaamaan verdwijnt en oplost. Synchroon roept hij de herinnering op aan de exact dezelfde manier waarop de zon opkomt boven de ondiepe moerassen en de nat uitziende oprit van afrit 8, elke ochtend pal ten zuiden van zijn keukenraam. Dag na dag na dag.