‘It is better to be vaguely right than to be precisely wrong.’
In haar boek Radicale Verlossing spreekt Beatrice De Graaf over de potentiële beloning die volgt op een terroristische daad. Maar wat als de aanslag mislukt en wat als er geen beloning volgt? En waarvan wil men precies verlost worden?
In deze voorstelling worden enkele vergeten figuranten opgevoerd, die graag een hoofdrol hadden gespeeld. Die geschiedenis hadden willen schrijven maar daar net niet in slaagden. Mehmet Ali Ağca die de paus probeerde te vermoorden. Gennaro Rubino die Leopold II wilde uitschakelen maar op de verkeerde koets schoot. De Belg Edward Joris die probeerde de Sultan van het Ottomaanse Rijk op te blazen en iets recenter Jürgen Conings die Marc Van Ranst uit de wereld wou helpen maar strandde in een bos. En de vrouwen? Waar zijn de vrouwen? Plegen zij dan nooit een verzetsdaad?
In deze voorstelling dansen ideologie en psychologie de tango. Walsen hoofdrollen met bijrollen. Maar wie leidt de dans?
Gemislukt wordt een theatrale en muzikale klucht over belangrijk willen zijn, falen, hoop en vergeten alternatieven. Over vooroordelen, beoordelen en veroordelen. Over macht en onmacht. Over nullen, prullen en oetlullen.
Tom Dupont (°1977) is auteur, regisseur en dramaturg. Hij leidde acht jaar lang het sociaal-artistieke project van Antigone en maakte er ook tal van andere producties, zoals Dagboek van een soigneur, De slimme, de domme, de gladde en de dode en Métisse. Voor o.a. BRONKS en Studio ORKA maakte hij verschillende jeugdvoorstellingen. Hij schreef mee aan de filmscenario’s van Holy Rosita, Cargo en Offline en aan de fictieseries Albatros en Grond. Maatschappelijke problemen en complexe familiebanden zijn een terugkerend thema in Tom Duponts werk, dat vaak omschreven wordt als toegankelijk, tragikomisch en absurd.
duur nog niet gekend taal Nederlands taaliconen ****